Onze laatste avonturen

Inmiddels hebben we weer ervaren hoe heerlijk het is om in ons eigen bed te slapen, water uit de kraan te drinken, familie en vrienden weer te zien en Giel te knuffelen, maar toch willen we jullie ook nog laten weten hoe onze laatste weken van de reis zijn geweest.

De overgang van Chili naar Bolivia was verpakt in een van de mooiste trips, namelijk via de zoutvlaktes. In 3 dagen reden we in een jeep door prachtige landschappen met meren in allerlei kleuren inclusief honderden flamingo's, bizarre rotsformaties, en ontmoetten we vele gezellige mensen. Het hoogtepunt was de zonsopgang boven de zoutvlaktes, die door de uitgestrektheid ervan geen horizon lijkt te bevatten. Vervolgens werden uiteraard de nodige foto's genomen met gekke perspectieven, waarbij fotograaf Tom door de hele groep werd ingehuurd. Eenmaal aangekomen in Bolivia konden we geen afscheid nemen van de nieuwe vrienden die we hadden gemaakt, dus samen reisden we door naar Potosi. Deze stad was 400 jaar geleden de rijkste en grootste stad ter wereld, te danken aan de goud- en zilverwinning in de nabijgelegen mijnen, waar de Spanjaarden behoorlijk misbruik van gemaakt hebben. Het is een mooie koloniale stad, met vele kerken, binnenplaatsen en nauwe straatjes. Nog steeds zijn de mijnen in gebruik, en je kunt hier met een excursie zelfs doorheen lopen, om te ervaren hoe het leven daarbinnen is. Ondanks de zware omstandigheden en lagere levensverwachting hebben de huidige mijnwerkers zelf de keuze om er te werken, wat over het algemeen meer geld oplevert dan erbuiten. Op 2500m hoogte, is lopen in de warme, nauwe en donkere gangen in de berg al geen pretje, laat staan om er iedere dag te werken! Ze zijn erg trots op hun werk en laten dit graag aan ons zien. We waren in ieder geval erg onder de indruk. Ook het geldmuseum in de stad waar destijds al het muntgeld van de wereld werd geslagen was een interessante toevoeging.

We vervolgden onze weg naar Sucre, een nog mooiere koloniaal stad, waar we lekker rondgestruind hebben, musea hebben bezocht en dinosaurus foot prints hebben bestudeerd. Samen met Kerry, Paul en Steve, allen uit Engeland, hebben we ook het nachtleven meer dan verstandig is ervaren, wat een hilarische nacht opleverde:-) In Samaipata hebben we ons weer ondergedompeld in de natuur, met een glibber-wandeling in het natte cloud forest, met varens tot in de hemel en modder tot eh... overal. De volgende dag was Tom helaas ziek, dus is Rinske er met Kerry en Paul op uitgetrokken om de 'elleboog' van de Andes te bedwingen, welke via onbetrouwbare paadjes tot prachtige uitzichten leidde. In La Paz, een indrukwekkende stad op 4000m hoogte met nog indrukwekkendere bergen rondom, hebben we hijgend en steunend onze weg gezocht naar diverse musea, de 'heksenmarkt' en 'zwarte markt', en hebben we ons vergapen aan alle pracht van de krioelende menigte. De vrouwen hier dragen mooie gekleurde doeken, vaak op hun rug met een kindje in gewikkeld, en geven met hun bolle rokken en bolhoed een typisch gezicht.

Met een klein vliegtuigje zouden we vervolgens naar de jungle, vlakbij Rurrenabaque, vliegen. Op het vliegveld begrepen dat de vluchten de afgelopen dagen meerdere keren geannuleerd waren, maar wij konden gelukkig zonder problemen vertrekken. Met een bootje gingen we na aankomst 3uur stroomopwaarts, om in complete isolatie een jungle lodge te vinden, waar we gedurende 3 dagen met onze gids jungle trekkings hebben gemaakt. We hebben echt genoten van de prachtige natuur en haar bewoners, waaronder 5 typen apen, schildpadden, krokodillen, wilde zwijnen, tapirs, vele verschillende vogels en mierenoptochten. Ook hebben we de sporen in de klei gevonden van een poema en jaguar, maar deze hebben we helaas niet live gezien. Tijdens een van de night walks werden we ineens gevraagd de zaklamp even uit te doen, om vervolgens weggeblazen te worden door de puurste en helderste sterrenhemel die we ooit gezien gebben, en waar we prompt een vallende ster zagen.

Terug in La Paz vonden we het tijd voor de zon, dus namen we de bus naar Lake Titicaca, waar we een paar dagen aan de copacabana verbleven en onze Belgische reisvrienden die we hadden ontmoet in Mendoza, terugzagen. Het hoogtepunt was de dag en overnachting op het eiland Isla del Sol, waar we een mooie wandeling van het noorden naar het zuiden hebben gemaakt, met onderweg Inca ruïnes, kleine dorpjes, en prachtige uitzichten over het heldere blauwe water. Ook is Tom hier naar de kapper geweest voor het welgetelde bedrag van € 0,80, wat in schamel contrast staat met bijvoorbeeld de prijs van een blikje cola, wat dan wel gewoon weer € 1,50 is.

De tijd door Bolivia is voorbijgevlogen, maar we konden inmiddels uitkijken naar onze langverwachte kennismaking met de Galapagos eilanden, en dus vlogen we naar Ecuador. Na 2 dagen relaxen aan het strand van Ecuador was het dan eindelijk zo ver, we vertrokken naar deze bekende eilanden, waar de meest uiteenlopende dieren in complete isolatie leven op vulkanische ondergrond, de oorsprong van deze eilanden, of in het water eromheen. We hadden voor vertrek in Nederland al een 8daagse bootreis gereserveerd, die ons iedere dag naar een andere plek in de archipel zou varen. Vlak voor vertrek bleken we in een andere boot te zijn geplaatst, maar deze bleek veel luxer dan degene die we geboekt hadden, dus dat was een mooie meevaller! Ook de reisgenoten op de boot, een groep van 14 personen, waren erg gezellig, en onze gids een zeer grappige man met veel kennis van alle dieren. Dus stond elke dag in het teken van een ander eiland met haar bewoners erop en rondom. Iedere dag bevatte minstens 1 wandeling van een aantal uur en een snorkel sessie. Met vogels zoals de albatros (met een spanwijdte van 2m), blue-footed boobie (met hun typische paringsdansen en gezang), frigate-bird (met een rode opgeblazen ballon onder hun kop ter aantrekkingskracht van de vrouwtjes) die gewoon op 1m afstand zitten en echt niet aan de kant zullen gaan voor het wezen dat 'mens' heet, doen de eilanden hun naam eer aan. Verder waren er de lelijke maar schattige iguanen, die in tientallen op elkaar gestapeld liggen te bakken in de zon, en de meest noordelijk wonende pinguïns. De immens grote en oude schildpadden hebben we gezien in het Darwin center, waar ze binnen een broedprogramma vanaf ei tot 4 jaar leven om vervolgens terug uitgezet te worden in hun eiland van herkomst, aangezien hun aantal nogal dramatisch was gereduceerd. De onderwaterwereld was minimaal zo indrukwekkend, zo zwommen we met speelse en nieuwsgierige zeeleeuwen, en vissende pinguïns, en zagen we de zeeschildpadden in hun heerlijke lome tempo voorbij komen. Meerdere keren zagen we de spotted eagle ray, manta ray, en zwommen de sting rays rondom onze voeten in laag water aan het strand. Het grootste hoogtepunt en tevens schrikmoment was de silver-tipped reef shark, die ineens vanuit de open zee de baai in kwam zwemmen, en letterlijk recht op Tom af kwam en onder Rinske door zwom, terwijl het water maar 1m diep was! Ook zwommen we eens 2min lang zo'n 5m boven een white-tipped reef shark, en was de boot omcirkeld door 4 Galagos sharks, bizar! Maar een ander soort monster kreeg deze toeristen schreeuwend en al uit het water, namelijk de doorzichtige en 3cm grote kwal, met een staart van meer dan 1m, die zich bijvoorbeeld heerlijk had geslingerd rondom Rinske haar mond en nek, wat veel pijn en rode striemen opleverde. Ook deze 8 dagen vlogen weer voorbij, maar hadden onze verwachtingen meer dan waargemaakt! De laatste dagen van onze reis brachten we door aan de andere Copacabana, af en toe afgeleid door een of andere voetbalwedstrijd;-) Als heuse toeristen hebben we ook een dag verspild aan 5uur in de rij staan om de befaamde Christo te bekijken, waar op een zonnige dag tevens prachtig uitzicht over de stad zou zijn, maar we nu voor een gaatje in de wolken moesten hopen, dat af en toe gelukkig voorbij kwam. Ook hebben we een wandeling door de favela Dona Marte gemaakt, met uitleg van een gids die daar ook woont, in het Spaans! Onze beperkte maar stijgende kennis van deze taal heeft ons wel veel plezier gebracht, zo raakten we ook een avond in gesprek met een stel uit Colombia en Mexico,met wie we vervolgens een gezellige avond in een bekende samba club hebben doorgebracht. Helaas was het niet mogelijk een wedstrijd in het stadion te kijken, we waren niet ingeloot voor kaarten bij FIFA, en last minute kaarten waren met $ 1000,- toch net ietsje boven ons budget. Maar we hebben genoten van de sfeer in de stad en de gezelligheid van alle supporters uit vele landen, en het was daarmee een mooie afsluiting van onze prachtige reis.

Nu zijn we weer thuis en maken we ons klaar om weer aan het werk te gaan vanaf 1 juli. Bedankt voor al jullie leuke reacties en berichtjes, het was fijn om op deze manier toch nog contact met 'thuis' te hebben. Tot snel!