Verliefd op Patagonië
Blijf op de hoogte en volg Tom en Rinske
20 April 2014 | Chili, Puerto Varas
Na een slordige 12 uur vliegen komen we aan in Santiago, waar we 1 nacht slapen, voordat we een vervolgvlucht naar het zuiden hebben. Tom heeft inmiddels een nieuwe identiteit met een eigen fanclub: Sr. Barba, zelfs de douanier moest 2 keer kijken voordat hij toeliet tot ons nieuwe avontuur. We zullen nog zien hoe lang deze identiteit behouden blijft... Op de verjaardag van Rinske vliegen we om 06.00u naar het zuiden, waar we in het nationaal park Torres del Paine een vijfdaagse trekking lopen. We zitten aan het einde van het seizoen (lees: de sneeuw is in aantocht), waarin het weer nogal wisselvallig kan zijn, maar de weersverwachting voor de aankomende week is fantastisch! De trekking volgt een W-vorm, die je zelfstandig kunt lopen en op de route kunnen we slapen in refugio's. We nemen eten en een gasstel mee voor alle dagen, het water kunnen we uit elk bergbeekje tappen dat we tegenkomen, dus dat scheelt weer! We denken slim te zijn door voor ontbijt kleine yoghurtjes en muesli te kopen, maar deze blijken niet bestand tegen het gehobbel van het lopen. Dag 2 begint dus met het schoonmaken van de war zone in onze tas, als gevolg van ontplofte yoghurtjes en de rest van de dagen ontbijten we met muesli en water en/ of banaan. 's Avonds koken we 'haute cuisine' soep met rijst of pasta erin. Maar als je honger hebt smaakt alles:-)
Het wordt een van de meest indrukwekkende dagen die we ooit beleefd hebben. De uitzichten zijn fenomenaal, met onder andere een hangende gletsjer, grote bergen met luid donderende sneeuwlawines en watervallen vlak langs ons, grootse puntige rotsbergen na uitgestrekte valleien, en prachtige meren. Dit alles omgeven door rood/groen/gele bomen. De herfst maakt de uitzichten volmaakt. We ontmoeten vele gezellige mensen, waaronder een hilarische Fransman (ja, ze bestaan), een fotofanatieke Amerikaan en een lachgrage Braziliaan, met wie we grote delen samen lopen. Er staat 5 dagen voor de hele route, maar op dag 4 besluiten we om de route van dag 5 gelijk mee te pakken, omdat het weer deze dag zo goed is. Die avond komen we om 21.00 als zombies aan bij de refugio, maar het was het helemaal waard en die avond proosten we op het volbrengen van de hele route. De volgende dag kunnen we lekker relaxen:-) We lopen uiteindelijk gemiddeld zo'n 8uur per dag en af en toe klauteren we letterlijk over rotsen wat het pad zou moeten zijn, en dat kunnen Tom zijn schoenen minder waarderen. Met elastiekjes houden we de zool op zijn plaats, maar ze redden het. Ook de enkel van Rinske houdt het goed (thanks, Floor!).
Hierna vervolgen we onze trip Argentinië in, naar El Calafate, van waar we een Ice trekking zullen gaan doen op de Perito Moreno gletsjer. In het hostel ontmoeten we gelijk weer gezellige reizigers, met wie we samen 3 dagen doorbrengen en 's avonds de lekkerste maaltijden bereiden onder het genot van vele flessen wijn. De gletsjer zelf is absurd groot, vanaf waterniveau 60meter hoog, 4km breed en 24 km lang. Waar we uiteindelijk de gletsjer zelf bewandelen is-ie zelfs 700m diep! Een stralend blauwe lucht met zon maken de kleuren nog dieper blauw en we vergapen ons aan alle kloven, spleten, ijsbergen en grotten. Het hoogtepunt is een 8m hoge en 20m diepe grot, waar we doorheen kunnen lopen. We hebben de grootste smile op ons gezicht en genieten volop. Terug op de boot proosten we na met een whisky 'on the perito moreno rocks'. De dagen erna zijn eigenlijk bedoeld om een beetje uit te rusten. Maar als we in El Chalten aankomen zien we de grootsheid van de Fitz Roy, en kunnen we het niet laten om ook deze berg te beklimmen in een 7uur-durende wandeling.
Met een Zwitsers meisje en Italiaanse jongen jagen we vervolgens een foto na die we ooit in Nederland al hadden gezien, die van de marble caves in Chili. Een drama om te komen, waardoor hier nauwelijks toeristen komen, maar het lijkt ons erg mooi en we hebben de tijd. Na een mislukte 4uur-durende liftpoging (er rijdt hier echt niemand), kunnen we een bus nemen die ons via een bochtige bergweg brengt tot een dorpje van 2 straten. Tijdens de rit raken we 'in gesprek' (dankzij de lessen Spaans die we bij Renate hebben genomen kunnen we ons soort van verstaanbaar maken:-)) met een lokale boer, die ons prompt uitnodigt om bij hem te komen logeren. Helaas wacht een reisgenote al op ons in het volgende dorp en moeten we dit dus afslaan. Daar vinden we een homestay, waar we in hun keuken op het fornuis van houtvuur een maaltijd koken en opeten in hun woonkamer. Dit type hostel trekt ons erg aan, en maken we veel gebruik van tijdens deze reis. De volgende dag brengt een ander busje ons weer een dorp verder, waar we snel een homestay vinden. Bij binnenkomst kruipen er 3 katjes van 2 weken oud over de vloer, waar Rinske dus niet meer bij weg te slaan is:-) Maar alle moeite is niet voor niets geweest, de marmer grotten die boven een turquoise meer uitsteken zijn werkelijk prachtig en in een kleine boot kunnen we hier doorheen varen.
Een misselijkmakende haarspeldbochtenweg door de bergen verder komen we aan in Coyhaique. Vanuit hier regelen we een ferrytocht, die ons in 28uur naar Chiloe zou moeten brengen, slechts 600km ten noorden. De volgende dag in de avond bij de haven aangekomen blijkt deze doodleuk te zijn vertraagd tot de volgende ochtend, oei! Maar wel is er een andere boot die in 18uur naar Puerto Montt (800km ten noorden) vaart en binnen een uur vertrekt. We zijn eigenlijk te laat, maar uiteindelijk kunnen we toch nog on the spot een kaartje kopen voor deze boot. Wat een geluk! Hier hebben we namelijk wel een bed, wat erg nodig is aangezien Rinske inmiddels de griep te pakken heeft. De medicijnentasen van onze reisgenoten worden regelmatig aangesproken en al slapend (Rinske) en kletsend (Tom) maken we de overtocht. Nu zitten we in Puerto Varas, een schattig klein dorpje waar we even lekker gaan uitzieken/ bijkomen.
Voor iedereen in Nederland fijne paasdagen en alvast een mooie Koningsdag!
Het wordt een van de meest indrukwekkende dagen die we ooit beleefd hebben. De uitzichten zijn fenomenaal, met onder andere een hangende gletsjer, grote bergen met luid donderende sneeuwlawines en watervallen vlak langs ons, grootse puntige rotsbergen na uitgestrekte valleien, en prachtige meren. Dit alles omgeven door rood/groen/gele bomen. De herfst maakt de uitzichten volmaakt. We ontmoeten vele gezellige mensen, waaronder een hilarische Fransman (ja, ze bestaan), een fotofanatieke Amerikaan en een lachgrage Braziliaan, met wie we grote delen samen lopen. Er staat 5 dagen voor de hele route, maar op dag 4 besluiten we om de route van dag 5 gelijk mee te pakken, omdat het weer deze dag zo goed is. Die avond komen we om 21.00 als zombies aan bij de refugio, maar het was het helemaal waard en die avond proosten we op het volbrengen van de hele route. De volgende dag kunnen we lekker relaxen:-) We lopen uiteindelijk gemiddeld zo'n 8uur per dag en af en toe klauteren we letterlijk over rotsen wat het pad zou moeten zijn, en dat kunnen Tom zijn schoenen minder waarderen. Met elastiekjes houden we de zool op zijn plaats, maar ze redden het. Ook de enkel van Rinske houdt het goed (thanks, Floor!).
Hierna vervolgen we onze trip Argentinië in, naar El Calafate, van waar we een Ice trekking zullen gaan doen op de Perito Moreno gletsjer. In het hostel ontmoeten we gelijk weer gezellige reizigers, met wie we samen 3 dagen doorbrengen en 's avonds de lekkerste maaltijden bereiden onder het genot van vele flessen wijn. De gletsjer zelf is absurd groot, vanaf waterniveau 60meter hoog, 4km breed en 24 km lang. Waar we uiteindelijk de gletsjer zelf bewandelen is-ie zelfs 700m diep! Een stralend blauwe lucht met zon maken de kleuren nog dieper blauw en we vergapen ons aan alle kloven, spleten, ijsbergen en grotten. Het hoogtepunt is een 8m hoge en 20m diepe grot, waar we doorheen kunnen lopen. We hebben de grootste smile op ons gezicht en genieten volop. Terug op de boot proosten we na met een whisky 'on the perito moreno rocks'. De dagen erna zijn eigenlijk bedoeld om een beetje uit te rusten. Maar als we in El Chalten aankomen zien we de grootsheid van de Fitz Roy, en kunnen we het niet laten om ook deze berg te beklimmen in een 7uur-durende wandeling.
Met een Zwitsers meisje en Italiaanse jongen jagen we vervolgens een foto na die we ooit in Nederland al hadden gezien, die van de marble caves in Chili. Een drama om te komen, waardoor hier nauwelijks toeristen komen, maar het lijkt ons erg mooi en we hebben de tijd. Na een mislukte 4uur-durende liftpoging (er rijdt hier echt niemand), kunnen we een bus nemen die ons via een bochtige bergweg brengt tot een dorpje van 2 straten. Tijdens de rit raken we 'in gesprek' (dankzij de lessen Spaans die we bij Renate hebben genomen kunnen we ons soort van verstaanbaar maken:-)) met een lokale boer, die ons prompt uitnodigt om bij hem te komen logeren. Helaas wacht een reisgenote al op ons in het volgende dorp en moeten we dit dus afslaan. Daar vinden we een homestay, waar we in hun keuken op het fornuis van houtvuur een maaltijd koken en opeten in hun woonkamer. Dit type hostel trekt ons erg aan, en maken we veel gebruik van tijdens deze reis. De volgende dag brengt een ander busje ons weer een dorp verder, waar we snel een homestay vinden. Bij binnenkomst kruipen er 3 katjes van 2 weken oud over de vloer, waar Rinske dus niet meer bij weg te slaan is:-) Maar alle moeite is niet voor niets geweest, de marmer grotten die boven een turquoise meer uitsteken zijn werkelijk prachtig en in een kleine boot kunnen we hier doorheen varen.
Een misselijkmakende haarspeldbochtenweg door de bergen verder komen we aan in Coyhaique. Vanuit hier regelen we een ferrytocht, die ons in 28uur naar Chiloe zou moeten brengen, slechts 600km ten noorden. De volgende dag in de avond bij de haven aangekomen blijkt deze doodleuk te zijn vertraagd tot de volgende ochtend, oei! Maar wel is er een andere boot die in 18uur naar Puerto Montt (800km ten noorden) vaart en binnen een uur vertrekt. We zijn eigenlijk te laat, maar uiteindelijk kunnen we toch nog on the spot een kaartje kopen voor deze boot. Wat een geluk! Hier hebben we namelijk wel een bed, wat erg nodig is aangezien Rinske inmiddels de griep te pakken heeft. De medicijnentasen van onze reisgenoten worden regelmatig aangesproken en al slapend (Rinske) en kletsend (Tom) maken we de overtocht. Nu zitten we in Puerto Varas, een schattig klein dorpje waar we even lekker gaan uitzieken/ bijkomen.
Voor iedereen in Nederland fijne paasdagen en alvast een mooie Koningsdag!
-
20 April 2014 - 17:51
Marianne Schoonbrood:
Geweldige verhalen. Minder dat Rinske ziek is beterschap en dikke knuffel van Louis en Marianne -
20 April 2014 - 18:20
Idske:
Schitterend verslag en wat een belevenissen! Geniet ervan en beterschap Rinske! Liefs uit Nederland! -
20 April 2014 - 21:26
Marije En Kay:
28 uur hier, 18 uur daar... Wat een reistijden! Zo te horen en zien niet voor niets. Gaaf ook dat jullie zoveel andere reizigers tegenkomen. Beterschap daar en goed vervolg van jullie wereldtrip! Liefs uit Wijk en eeeh, we misten jullie wel hoor, gister en vandaag met de familie in Maarn en dan zonder jullie :( -
20 April 2014 - 21:38
Willeke:
"zon in grot "wil ik als kunst aan de muur!
Wat een schitterende reis, foto's, verslagen, trackings! Af en toe uitrusten mag echt wel, toppers! -
20 April 2014 - 23:13
Margriet:
Wow. ik kon me na ons skypegesprek geen voorstelling maken van die marmergrotten, maar nu snap ik wat jullie bedoelden. Hoe mooi! En wat is dan 4 uur wachten op een lift!!!
Voor de logeerpartij bij de boer moeten jullie nog maar een keertje terug. nu eerst even bijkomen en uitzieken. Dat is ook wel eens goed.En ik ben het eens met mijn zus w.b. de foto.
Liefs. -
21 April 2014 - 01:57
JAAP EN NEL UITERWIJK:
Wat een reis zeg. Prachtige grotten, bergen, bomen etc. o, ja en het lieve uiltje.
Jullie durven wel hoor, Heel knap van jullie en zoveel geduld, fantastisch.
Wij wensen jullie nog Prettige Paasdagen en nog veel meer reisplezier en Rinske,
wij hopen, dat je snel weer opgeknapt bent. Liefs van Jaap en Nel,
-
21 April 2014 - 10:34
Sandra:
Wauw, zucht, wat een heerlijk verhaal en wat een prachtige foto's weer!! Snel beter worden voor meer avonturen! Dikke kus en speciaal vandaag een kopje van Giel! -
21 April 2014 - 11:49
Geeske:
Lieve Rinske en Tom,
ik heb weer genoten van jullie mooie verhaal en wat een geweldige foto's. En dat hebben jullie dan echt gezien en beleefd. Dat is natuurlijk nog veel mooier. Rinske snel beter worden. Veel liefs uit Driebergen. -
22 April 2014 - 11:06
Muriel:
Heel vet! Beterschap, hopelijk snel weer beter! -
24 April 2014 - 15:48
Suzanne:
Wow wat een gave verhalen en foto's! Hopelijk voel je je weer wat beter Rins. Op naar de volgende avonturen! xx -
02 Mei 2014 - 18:45
Daan:
Hi Tom en Rinske,
Wat een prachtige verhalen allemaal. Zo goed dat jullie deze kans gegrepen hebben! Ga door met die heerlijke verslagen, dan genieten wij ook een beetje mee.
Als jullie nog naar sao Paolo willen komen: Jeroen Grueter doet het verslag van Engeland-Uruguay daar, ik hoop daar ook bij te zijn! Het is wel een paar dagen voor jullie terugvlucht, dus wellicht te ambitieus.
Misschien tot dan, anders tot snel bij een lekker biertje hier in NL.
Ps heerlijk om ook te lezen over jullie duiken bij Mabul, Zo mooie herinneringen daaraan! -
06 Mei 2014 - 11:45
Rob:
Sorry van de late reactie, maar ik moest even moed verzamelen om weer zo'n geweldig verhaal te lezen achter mijn bureau. Jullie maken echt mijn droomreis!! Echt fijn dat jullie je zo goed vermaken, had niet anders verwacht.
Ik hoop dat Rinske inmiddels weer beter is.
Mucha diversión,
Saludos Rob
-
11 Mei 2014 - 16:19
Jw:
Wat een mooie ervaringen weer! Prachtige foto's ook. Geniet ervan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
